1. Η υποκλινική κιρσοκήλη πρέπει να χειρουργείται;

Α. Μόνο εάν επιβεβαιωμένα επηρεάζει τις σπερματικές παραμέτρους

Β. Μόνο εάν δημιουργεί ορμονικές διαταραχές (αύξηση της FSH)

Γ. Μόνο εάν συνοδεύεται από άλγος στο όσχεο

Δ. Δεν χειρουργείται, επειδή δεν αυξάνει τα ποσοστά αυτόματης κύησης.

Ε. Μόνο εάν παρατηρηθεί υστερημένη ανάπτυξη του όρχεως σε σχέση με τον ετερόπλευρο (ασυμμετρία >20%)

 

2. Έχει νόημα και πότε η βιοψία του όρχεως κατά την επέμβαση κιρσοκήλης;

Α. Μόνο εάν πρέπει να καταψύξουμε ορχικό ιστό και πάντα από τον ετερόπλευρο όρχι

Β. Ναι, και θα μπορούσε να αποτελεί πάγια τακτική σε κάθε χειρουργείο κιρσοκήλης

Γ. Όχι, δεν έχει κάποιο νόημα με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα

Δ. Μόνο εάν παρατηρηθούν σημεία προοδευτικής ορχικής βλάβης (π.χ. ασυμμετρία δεξιού-αριστερού όρχεως >20% ή αύξηση της FSH)

Ε. Στις περιπτώσεις των απαντήσεων «α» και «δ»

 

3. Πότε χειρουργούμε την κιρσοκήλη στα παιδιά;

Α. Όταν διαπιστωθεί προοδευτική υστέρηση της ανάπτυξης του όρχεως που να επιβεβαιώνεται από σειρά κλινικών εξετάσεων ή οσχεϊκό άλγος

Β. Όταν κατά την κλινική εξέταση διαπιστωθεί αμφοτερόπλευρα ψηλαφητή κιρσοκήλη

Γ. Όταν συντρέχει και κάποια άλλη παθολογία του όρχεως που μπορεί να επηρεάσει τη μελλοντική γονιμότητα ή αυξημένη απάντηση σε δοκιμασία με LHRH

Δ. Όταν παρατηρηθούν φτωχές σπερματικοί παράμετροι (σε μεγαλύτερους εφήβους)

Ε. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις

 

4. Η επέμβαση της κιρσοκήλης πριν από την εφαρμογή κάποιας μεθόδου υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, σε ένα υπογόνιμο ζευγάρι, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα:

Α. Τον διπλασιασμό των πιθανοτήτων εμφύτευσης των γονιμοποιημένων εμβρύων

Β. Τη μείωση των αποβολών στο 2^ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης

Γ. Την αύξηση της πιθανότητας γέννησης διδύμων

Δ. Τη διατήρηση σταθερού ποσοστού σπερματοζωαρίων που μπορούν να συλλεχτούν

 

5.   Σε ποια περίπτωση, μετά την επέμβαση της κιρσοκήλης, μπορεί να αυξηθεί η

πιθανότητα εγκυμοσύνης;

Α. Μόνο όταν αυξηθεί η συγκέντρωση των παραγόμενων σπερματοζωαρίων

Β. Όταν αυξηθεί η κινητικότητα των σπερματοζωαρίων μετά τη 2^η ώρα της επώασής τους

Γ. Όταν τα σπερματοζωάρια με φυσιολογική μορφολογία ξεπερνούν το 4%, σύμφωνα με τα νέα κριτήρια του WHO

Δ. Ανεξάρτητα από τις αλλαγές στις μικροσκοπικές παραμέτρους του σπέρματος, λόγω της θετικής επίδρασης στο πακετάρισμα του DNA

 

6. Τι ισχύει για τη χειρουργική αντιμετώπιση της υδροκήλης:

A. Βουβωνική προσπέλαση απαιτείται, όταν υπάρχει υποψία ορχικής παθολογίας ή ο όρχις δεν έχει ελεγχθεί

Β. Η τεχνική «εκτομής» υπερτερεί της τεχνικής «πτύχωσης», όσον αφορά στην πιθανότητα υποτροπής της υδροκήλης

Γ. Συχνότερη επιπλοκή της χειρουργικής αποκατάστασης της υδροκήλης αποτελεί η

δημιουργία αιματώματος ακολουθούμενη από κακώσεις της επιδιδυμίδας και του σπερματικού πόρου

Δ. Όλα τα παραπάνω είναι σωστά

Ε. Όλα τα παραπάνω είναι λάθος

 

7. Σχετικά με την απολίνωση των σπερματικών φλεβών:

A. Η υποβουβωνική προσπέλαση χαρακτηρίζεται από μικρότερη νοσηρότητα σε σχέση με τη βουβωνική λόγω μη διάνοιξης των τοιχωμάτων του βουβωνικού πόρου, αλλά είναι περισσότερο απαιτητική τεχνικά

Β. Η συνηθέστερη επιπλοκή της βουβωνικής ή υποβουβωνικής προσπέλασης, χωρίς τη χρήση μικροχειρουργικής, είναι η δημιουργία υδροκήλης σε ποσοστά που στη βιβλιογραφία κυμαίνονται από 3 ώς και 39%

Γ. Η κάκωση της ορχικής αρτηρίας κατά την κιρσοκηλεκτομή οδηγεί κατά κανόνα σε

ατροφία του όρχεως

Δ. Όλα τα παραπάνω είναι σωστά

Ε. Τα Α και Β είναι σωστά

 

8. Σε ασθενή με ιδιοπαθή μη αποφρακτική αζωοσπερμία και φυσιολογικά επίπεδα FSH που συμμετέχει σε πρόγραμμα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, η μέθοδος εκλογής για τη συλλογή αντρικών γαμετών είναι:

Α. Αναρρόφηση ορχικών κυττάρων με λεπτή βελόνα

Β. Ανοικτή βιοψία όρχεως

Γ. Μικροχειρουργική βιοψία όρχεως

Δ. Μικροχειρουργική συλλογή σπερματοζωαρίων από τον αυλό της κεφαλής της

επιδιδυμίδας

Ε. Παρακέντηση με λεπτή βελόνα από την ουρά της επιδιδυμίδας

 

9. Μη αποφρακτικός αζωοσπερμικός άντρας με φυσιολογικό καρυότυπο έχει ολικές μικροελλείψεις στην AZFa περιοχή. Ο ασθενής αυτός έχει και αριστερή κιρσοκήλη. Η θεραπεία που προτείνεται είναι:

Α. Αποκατάσταση αριστερής κιρσοκήλης

Β. Αμφοτερόπλευρη απολίνωση σπερματικών φλεβών

Γ. Αριστερή βιοψία όρχεως για την ανεύρεση σπερματοζωαρίων

Δ. Δεξιά βιοψία όρχεως για την ανεύρεση σπερματοζωαρίων

Ε. Καμία μέθοδος από τις παραπάνω

 

10. Ποια από τις κάτωθι προτάσεις είναι αληθής:

Α. Τα ανδρογόνα παίζουν σημαντικό ρόλο στην πρώτη φάση της καθόδου του όρχεως

Β. Τα ανδρογόνα παίζουν σημαντικό ρόλο στη δεύτερη φάση της καθόδου του όρχεως

Γ. Τα ανδρογόνα δεν παίζουν ρόλο στην κάθοδο του όρχεως

Δ. Η δεύτερη φάση της καθόδου του όρχεως οφείλεται στη δράση των οιστρογόνων

 

11. Κρυοσυντήρηση σπερματοζωαρίων σημαίνει:

Α. Διατήρηση των σπερματοζωαρίων στους ‐80οC

Β. Διατήρηση των σπερματοζωαρίων στους ‐120οC

Γ. Διατήρηση των σπερματοζωαρίων στους ‐196οC

Δ. Διατήρηση των σπερματοζωαρίων στους ‐0οC

 

12. Κυκλώστε τις ουσίες που επηρεάζουν αρνητικά τη σπερματογένεση

A. Κετοκοναζόλη

Β. Σπιρονολακτόνη

Γ. Κολχικίνη

Δ. Οιστρογόνα

Ε. Όλα τα παραπάνω

 

13. Η σπερματογένεση μπορεί να ανασταλεί, εάν ένας άντρας είχε εμπύρετο νόσημα:

Α. Πριν από 1 χρόνο

Β. Τις τελευταίες 7 ημέρες

Γ. Τους τελευταίους 6 μήνες

Δ. Δεν υπάρχει συσχέτιση με τη σπερματογένεση

 

14. Ένας άντρας που προσπαθεί να επιτύχει σύλληψη είναι σκόπιμο να εκσπερματίζει κατά την παραγωγική φάση της συντρόφου του:

Α. Κάθε δύο μέρες

Β. Καθημερινά

Γ. Όταν σιγουρευτεί πως υπάρχει ωορρηξία

 

15. Οι προσταγλανδίνες παράγονται από τον ίδιο αντρικό επικουρικό γεννητικό αδένα που εκκρίνει επίσης:

Α. κιτρικό οξύ

Β. φρουκτόζη

Γ. γλυκοσιδάση

Δ. ψευδάργυρο

 

16. Στο σύνδρομο Μη Μωσαϊκό Klinefelter με κιρσοκήλη αριστερά:

Α. έχει νόημα να γίνει αποκατάσταση κιρσοκήλης

Β. έχει νόημα να γίνει και αποκατάσταση κιρσοκήλης και θεραπευτική βιοψία όρχεως

Γ. θα γίνει μόνο θεραπευτική βιοψία όρχεως

 

17. Κάθε αζωοσπερμικός ασθενής πρέπει:

Α. να ελεγχθεί για τον καρυότυπο, εφόσον υπάρχει απουσία σπερματικού πόρου αριστερά

Β. να ελεγχθεί για τον καρυότυπο, εφόσον υπάρχει απουσία σπερματικών πόρων αμφοτερόπλευρα

Γ. να ελεγχθεί για τον καρυότυπο, εφόσον έχει τεθεί η διάγνωση της πρωτοπαθούς ορχικής βλάβης

Δ. να ελεγχθεί για τον καρυότυπο, μόνο αν έχει ελλείψεις στο Υ-χρωμόσωμα

 

18. Η σπερματοδοχοκυστογραφία είναι:

Α. μία απαραίτητη εξέταση που πρέπει να γίνεται σε όλους τους αζωοσπερμικούς ασθενείς

Β. μία απαραίτητη εξέταση που πρέπει να γίνεται σε όλους τους ασθενείς με μη αποφρακτική αζωοσπερμία

Γ. μία απαραίτητη εξέταση που πρέπει να γίνεται, για να διαγνωστεί η αποφρακτική αζωοσπερμία

Δ. μία απαραίτητη εξέταση που πρέπει να γίνεται μόνο πριν από την επέμβαση αποκατάστασης της βατότητας των αντρικών γεννητικών πόρων

 

19. Ένας αζωοσπερμικός ασθενής με Intratubular in situ Neoplasia:

Α. δεν θα αναπτύξει ποτέ νεόπλασμα όρχεως

Β. έχει μικρή πιθανότητα να αναπτύξει νεόπλασμα όρχεως

Γ. εφόσον ζήσει αρκετά, σίγουρα θα αναπτύξει διηθητικό νεόπλασμα όρχεως

 

20. Σε ασθενή με μη αποφρακτική αζωοσπερμία και φυσιολογικά επίπεδα FSH, που συμμετέχει σε πρόγραμμα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, η μέθοδος εκλογής για τη συλλογή αντρικών γαμετών είναι:

Α. αναρρόφηση ορχικών κυττάρων με λεπτή βελόνα

Β.  ανοικτή βιοψία όρχεως

Γ. μικροχειρουργική βιοψία όρχεως

Δ. μικροχειρουργική συλλογή σπερματοζωαρίων από τον αυλό της κεφαλής της επιδιδυμίδας

Ε. παρακέντηση με λεπτή βελόνα από την ουρά της επιδιδυμίδας

 

21. Άντρας (σύζυγος 30 ετών γόνιμη) με συγκέντρωση σπερματοζωαρίων 13.000.000 ανά mΙ, ποσοτική κινητικότητα σπερματοζωαρίων 10% και με φυσιολογική μορφολογία 28% (κατά WHO) έχει διαγνωσμένη αριστερή κιρσοκήλη (ορμόνες κ.φ.). Ποια μορφή θεραπείας πρέπει να ακολουθήσει ο ειδικός, ώστε να αποκτήσει το ζευγάρι παιδί;

Α. Συλλογή σπερματοζωαρίων από το σπερματικό υγρό με αυνανισμό και στη συνέχεια εξωσωματική γονιμοποίηση

Β.  Χορήγηση R-FSH και R-LH στον ασθενή

Γ.  Σκληροθεραπεία κιρσοκήλης

Δ.  Χειρουργική αποκατάσταση κιρσοκήλης 

 

22. Ποια μέθοδο χειρουργικής αποκατάστασης κιρσοκήλης θα πρέπει να ακολουθηθεί;

Α. Palomo

Β. Ivanissevich

Γ. Λαπαροσκοπική

Δ. Ρομποτική

Ε. Υποβουβωνική μικροχειρουργική αποκατάσταση κιρσοκήλης     

 

23.  Στους ασθενείς, οι οποίοι αναπτύσσουν βιοχημική υποτροπή ύστερα από ριζική προστατεκτομή, οι παράγοντες που σχετίζονται περισσότερο με τοπική υποτροπή από ό,τι με απομακρυσμένη μετάσταση είναι:

Α. Πρώτο ανιχνεύσιμο PSA μέσα σε 6 μήνες από το χειρουργείο, Gleason score ≥7, στάδιο pT3

Β. Ηλικία μικρότερη των 70 χρόνων τη στιγμή της υποτροπής, πρώτο ανιχνεύσιμο PSA <2 ng/ml, Gleason score ≤5

Γ. Ιστολογικά επιβεβαιωμένη απουσία διήθησης λεμφαδένων και σπερματοδόχων κύστεων, Gleason score ≤5, πρώτο ανιχνεύσιμο PSA σε χρονικό διάστημα > του 1 έτους μετά τη RP, PSADT>6μηνών

Δ. Παθολογοανατομικό στάδιο Τ2, Gleason score 8-10, αρνητικό σπινθηρογράφημα οστών

Ε. Πρώτο ανιχνεύσιμο PSA >4 μήνες μετά το χειρουργείο, αρνητική βιοψία της προστατικής κοίτης, PSADT<3 μηνών   

                                                                                                                                        

Σωστές απαντήσεις

1 Δ	9 Ε	17 Γ
2 Ε	0 Β	18 Δ
3 Ε	1 Γ	19 Γ
4 Α	2 Ε	20 Γ
5 Δ	13 Γ	21 Δ
6 Δ	14 Β	22 Ε
7 Ε	15 Β	23 Γ
8 Γ	16 Γ	24